Ja to odebrałem tak: Mamy 3 postacie, zapewne jakichś dowódców, którzy swoje przeżyli na
wojnie. I właśnie to co przeżyli i zobaczyli odcisnęło na nich piętno do końca życia. Żyją we
własnym wyimaginowanym świecie (alegoria do odległej wyspy, wyobcowania).
Pierwsza postać - dowódca który nagradza swoich żołnierzy za zasługi wojenne. Każdy
następny dostaje medal. Ale co on tak naprawdę jest wart? Nic. To tylko kawałek metalu, który
nie ma znaczenia i jest równoznaczny z uderzeniem w ziemię, czyli faktycznym stanem na jaki
wkrótce Ci młodociani żołnierze będą narażeni. Ich przeszłość będzie dawała o sobie znać w
normalnych sytuacjach, wkrótce tak samo stracą rozum jak ich starsi towarzysze. Ale oni
jeszcze o tym nie wiedzą i póki co są pełni życia.
Druga osoba, fotograf to przedstawienie swego rodzaju osobowości, z jaką żołnierze mogą
mieć do czynienia po wojnie - nieczułość. Musieli zabijać, widzieli przelaną krew za swoich
towarzyszy, w normalnym świecie nie będą potrafili się odnaleźć, śmierć będzie dla nich
czymś zwyczajnym, wręcz powiem satysfakcjonującym. I właśnie dlatego, fotograf widząc
żołnierza jak kona na jego oczach, zamiast mu pomóc, to czeka aż umrze, żeby mógł pobawić
się sztuką, jaką dla niego jest ktoś kto umiera w danym momencie. Żaba to uosobienie
brzydoty, (ale ich umysły są pokręcone przez co wszystko wydaję się odwrotne) dla niego to
piękno. Piękno, że ktoś umarł.
Trzecia osoba - grubas. Na starych zdjęciach widać, że był kiedyś muzykiem. Zapewne
wprawiał armię w rytm wojennych bębnów. I mimo że nie walczył na pierwszej linii frontu, to
swoje również przeżył. Tak jak niegdyś jego kompania tańczyła i niewinnie hulała w swoich
plutonach, tak on teraz próbuje sobie przypomnieć dawne niewinne czasy. Ale niestety, one
minęły i już nie wrócą. Pozostała tylko łza spływająca po twarzy. I tak długo jak gra muzyka i
taśma, tak długo czuję się sobą, jest w swoim żywiole. Ale gdy kaseta nagle ucicha, tak też i
on powrócił do swojego obecnego życia. Po chwili znów jest schorowanym, grubym
człowiekiem, który ledwo chodzi...a dlaczego jest tak schorowany? To właśnie wojna zrobiła z
niego kalekę, ze wszystkich trzech bohaterów...